σπείρωση

η / σπείρωσις, -ώσεως, ΝΑ [σπειροῡμαι/σπειρῶ]

νεοελλ.

ναυτ. (σχετικά με σχοινί, ιδίως αγόμενο) η τοποθέτηση στο κατάστρωμα σε επάλληλες σπείρες, σε κουλούρες, κν. κούρκωμα

αρχ.

συστροφή, κουλούριασμα.